wildneigh2.forumoteka.pl

[Vernon]

Ah, właśnie, sakwa! Przedmiot zawieszony na jego szyi zapewne był strzałem w dziesiątkę. Zanurzył chrapy w skórzaną sakwę, aby wyjąć z niego słoik. Szybko wrzucił do niego kość z ogniem. Zakręcił, schował. Może pokusi się o jeszcze jeden zabrany ogień? W końcu, chyba nic mu się tu nie stanie, jak dłużej tu poprzerywa. A może jednak? Głos rozwagi pojawił się w jego łepku.

[Tamara]

Nic nie zaszkodzi, nie, nie. Ale co jest dziwniejsze, gdy właśnie to pomyślałeś ogień znikną. A kości, które były spalone i czarne zmieniły się w normalne. Jedynie jedna kostka pod twoimi kopytami była jeszcze lekko rozpalona. Lepiej wrzuć do tlenu, wybuchnie i zacznie się ładniej palić.

[Vernon]

Czym prędzej zatem złapał za drugi słoik, odkręcając go. Delikatnie ząbkami przemieścił tlącą są kostkę, zamykając ją. Nie znał się na chemii, zatem nie miał w sumie pojęcia, czy rozpali się na nowo. Jednak dziwne było, że właśnie ta jedna, wyjątkowa rzecz można kostka została. Cóż, zobaczy się. Zamknął sakwę. Chyba czas na niego. Trzeba wyjść, jak najprędzej, co właśnie uczynił.

[Tamara]

Udało się tym razem bez ran i wszystko poszło tak, jak powinno.
Gratuluję, zdobyłeś Zachodni ogień x4!

[Seiguento]

Kasztan przyszedł wraz z niejaką Serenity. Trochę to musiał być dlań denerwujące, że ta wciąż szlajała się po właśnie takich terenach, jednak cóż poradzić?
Stanął naprzeciwko klaczy i nie zwlekając dłużej, po prostu dorwał się do jej chrap, które uraczył dość zachłannym pocałunkiem :>

[Serenity]

Nie skomentowała ponurej aury tego miejsca, w końcu ON je wybrał. Potknęła się tylko raz o jakąś kość, młócąc w ustach przekleństwo, i w końcu przystanęli.
Nagły pocałunek zaskoczył ją, cofnęła jedną z zadnich nóg w tył, zapierając się na czubku kopyta. Mruknęła cicho, niczym zadowolona kotka drapana za uchem i nie zwlekając długo, odwzajemniła, rozpoczynając taniec języków. Jej uszy zatrzęsły się mimowolnie, energicznie majtając na boki. Przymrużyła oczy, podgryzając zapamiętale jego dolną wargę.

[Seiguento]

W zasadzie należy zwrócić uwagę na fakt, iż czar już dawno przestał działać, z racji takiej, iż 24 h minęły.
Ten jednak kontynuował przymykając ślepia, by móc najlepiej oddać się chwili.
Swym językiem delikatnie począł pieścić jej podniebieni oraz policzki, a z czasem zahaczał i o język klaczy, jakby w jego zamiarze było zachcenie do owego tańca :>
W międzyczasie naparł nań swą piersią, ale i zmuszając w ten sposób, by ruszyła ku najbliższej ścianie skalenej.

[Serenity]

Ou, ohm... Więc... może wcale nie zauważyła przejścia między czarem, a jego brakiem? Zatracona, rozochocona chyba nie zwróciła na to uwagi. Mhmm... Albo zaczarował ją jeszcze raz, czy coś. Bo w sumie, to chujowo tak teraz przerywać :lol2:
Chętnie kontynuowała osobliwy taniec, przesuwając swoim językiem po linii jego górnych zębów. Powoli, chcąc nie chcąc cofała się krok za krokiem. Nieco zaokrągliła szyję, a kącik jej warg drgnął znacznie, kiedy poczuła za sobą chłodną skałę. Przywarła do niej zadem, tym razem z kolei ona poczęła napierać bardziej na niego, zwiększając nieco swą gwałtowność.

[Seiguento]

Właśnie. Ciekawe tylko będzie to, jak będzie się Masłowskiej tłumaczył :lol2:
Dostrzegając jej zawziętość, ogier nie zaprzestawał, a jedynie uraczał ją coraz to namiętniejszymi pocałunkami. Wciąż językiem niezwykle dokładnie pieścił jej podniebienie, a czasami podgryzał też wargę, lecz niezbyt mocno to czynił. Raczej intuicyjnie.
Gdy przystanęła, ogier wreszcie nań naparł zniżając nieco łeb, aby było jej łatwiej. Sam przez naparcie zagłębił się jeszcze bardziej w jej pysku >3

[Serenity]

Westchnęła cicho, strzygąc uważnie uszkiem <3 Zmuszona, cofnęła nieco łeb pod wpływem jego nacisku, jednak postawiła uszy uważnie w przód, czubkami na ogiera. Kiedy tak gwałtownie na nią naparł(znowu!), na moment straciła oddech, zaraz jednak odpowiedziała mu dwukrotnie namiętniej. Przyssała się do jego dolnej wargi, zadziornie pociągając ją w swoją stronę, jednak bardzo delikatnie. Pocałunki są fajne.

Dodane po 17 minutach:

//muszę iść. bdę. rano xd //

[Seiguento]

Lecz czas je zakończyć. Oderwał się od klaczy na koniec chrapami przejeżdżając wzdłuż jej szyi.
-Uważaj na siebie.
Wymamrotał odchodząc. Obowiązki wzywają.

[Serenity]

Głęboki wdech, głęboki wydech. Patrzyła, jak odchodzi, nie spuszczając ani na moment wzroku. Dopiero, kiedy zniknął jej z oczu, zachwiała się, rozstawiając nogi dla utrzymania równowagi. Zawirowało. Co tu właściwie zaszło? Sapnęła, przygryzając mocno wargę, i jeszcze raz zerknęła na miejsce, w którym zniknął. Zmarszczyła brwi. Chyba jej siada.
Wyszła xP

[Hawkleya]

Kości. To po nich deptała i jakoś nie robiło jej to różnicy. Dawno jej tu nie było.
Chyba tu poznała, tego, no.. Cardego? Jej, nie pamiętam.
No, ale.. Przystanęła, chcąc odpocząć po tejże.. wędrówce.

[Rouven]

Przybył strzygąc uważnie czarnymi jak smoła uszami na różne strony. Badał teren. Musiał być wciąż czujny i tak dalej, wiecie o co chodzi, no nie? Obił ogonem mocny zad, by po chwili bardziej skoncentrować się na tym co wokół niego. Zatrzymał się gwałtownie wyczuwając w powietrzu zduszony aromat jego Pani. Zganaszował się chwilę rozszerzając maksymalnie chrapy. Czy to mogła być jego ruda piękność? Przeciął zniszczonym ogonem powietrze, by zaraz ruszyć wyciągniętym kłusem w stronę Hawk.

[Hawkleya]

Grzebała kopytem między kościami, nieco się krzywiąc na ten zapach, który unosił się w powietrzu.
Ale zaraz, zaraz.. Coś, a raczej ktoś zbliżał się nieubłaganie szybko zza mgły. Napięła mięśnie i kłapnęła zębami w tamtą stronę. Nie da się znowu zgwałcić z zaskoczenia.
Była tak zmęczona, że nawet nie poznała JEGO zapachu. Oj, będzie bura Ruda, oj będzie.
Wyładniałeś, swoją drogą. Czuję się przy tobie jak brzydkie kaczątko.