wildneigh2.forumoteka.pl

[Rouven]

Taki sexi nie? Dorósł sobie nieco w międzyczasie, bo jak im już córa dorosła, to postanowiłam go nieco postarzeć. No i włala! Piękny, rosły już i dojrzały w pełni Pan cnoty (której już nie było) Hawk! :lol2:
W jego oczach malowała się istna nędza. Czuł się przybity od jakiegoś czasu sprawą związaną z Szatanem i Proudką. W końcu była jego pierwszą i jedyną córką jaką los pozwolił mu mieć. Na dodatek wydawało mu się, że znów wyczuwa gdzieś nieopodal swoją ukochaną. Może to ze zmęczenia umysł płata mu figle? Może z głodu? Kto to tak na prawdę wiedział. Idąc jednak przed siebie kłusem wyłaniał się z tej mgły, która otoczyła jego wnętrze tym samym zbliżając się do rudej arabki. Była tam. Znalazł ją w końcu. Zauważywszy jej zarys przed sobą ruszył galopem dobiegając do niej. Zorientowawszy się, że to na pewno Hawkleya stanął napinając nieco mięśnie. Uszy i oboje oczu zwrócił tylko i wyłącznie na jej postać.
- Hawk...- szepnął jakby zamurowany, mogło to nawet brzmieć nieco jak syknięcie. Zbliżył się do niej gwałtownie, by objąć ją mocną szyją, tym samym mocno ją do siebie przytulając. Wtulił pysk w jej rudą grzywę zaciągając się jej charakterystycznym zapachem, którego tak kochał.
- Mój błąd, przepraszam...

[Hawkleya]

Ano, sexy, sexy. Kto wie, może nawet mu się odda?!
Chociaż ma ruję, a userów chętnych brak. >C
- Ale za.. - wymamrotała, nie mogąc dokończyć zdania. Objął ją. A tego je w sumie jakiś czas brakowało. Wciągnęła w nos jego zapach, niczym dobry towar narkotyku, po czym potarła chrapami o jego pierś. Napawała się nim całym. Jej, tęsknota była ogromna ! - Nie masz za co. - odezwała się po jakimś czasie.
Ogółem, to zanim go rozpoznała miała ochotę go kopnąć w łeb, ze znaną sentencją 'I'm married!', ale.. no, właśnie. Obcięła się w porę, kim jest karus.

[Rouven]

Tak wyładniał, że aż nie poznała swojego męża! Co za metamorfoza! Teraz wszyscy uwierzą w program 'Chcę być piękna' i 'Brzydkie kaczątka'! On jest żywym dowodem na skuteczność tych zabiegów! :lol2:
- Mam... Pierwszy was zostawiłem, czuję się z tym źle. Naszą córkę już przeprosiłem i teraz kolej na Ciebie.- powiedział jak najbardziej opanowany i może nawet pokornie wypowiadał te słowa. Nie wiedział, czy to dobry pomysł tak od razu wyjawiać jej tą smutną prawdę o zdarzeniu jakie doświadczyła ich jedyna pierworodna. Wahał się. Nie dawał jednak tego po sobie znać. Wyglądał na skruszonego, ale pewnego. Wiedział czego chce od arabki. Przebaczenia w tej sprawie. Nie zależało mu o dziwo wcale na żadnym ruchaniu! Broń Lucyferze! :lol2: Jeszcze mu się nie chciało, teraz jest skruszony i przeprasza : <

[Hawkleya]

To takie buty ! Nie chce poruchać, bo ona go już nie jara, tak?! T_T
Lepiej, by nie wspominał o Rising. Nie dzisiaj, bo.. Miała dość dobry humor. I chyba aż żal go niweczyć.
- Daj spokój. - burknęła pod nosem, prostując się bardziej. Musnęła chrapami jego kość nosową. - Zdarza się. - sama zniknęła, więc w sumie byli kwita, jakby nie patrzeć.
Ano ! Już nikt mu nie powie, że ma szpetną mordę. Tylko by kobył nie wyrywał na boku, bo ona zdrad nie popuszcza. Śledzi i obserwuje Rouven'a, niech więc uważa !

[Rouven]

On to może być spokojnie pod kontrolą <3 Chyba się zakochał, więc nawet to byłoby wbrew jego wolnej woli.
Nie to, że go nie pociąga, tylko jest w zbyt poważnej chwili i nie wypada tak po prostu powiedzieć 'ej lala, idziemy się piep*rzyć' :lol2: choć, to mogłoby być dobre. :lol2:
- Dobrze, że jesteś taka wyrozumiała dla swojego męża - uśmiechnął się kącikami chrap. Już się szykował na chłostę gazetnikiem czy coś. Mogła z resztą pomyśleć, że zrobił jej źreba i uciekł do innej :lol2:

[Hawkleya]

Czemu nie? :lol2: Seks na zgodę/powitanie to COŚ!
- Dla Ciebie wszystko. - odpowiedziała krótko, uśmiechając się wesoło. Obiła ogonem o swoje boki, spoglądając na karusa. - Troszkę się zmieniłeś, mam rację? - szturchnęła go nosem w szyję. Ulala, mąż pierwsza klasa.
Zakochał..? Chyba już sobie wyznali miłość, albo mi pamięć siada.

[Rouven]

Wyznali, wyznali. Wtedy to była nieco młodzieńcza miłość, ale teraz to już potwierdzone klinicznie i dermatologicznie
- Naprawdę? Nie wiem, nie widzę siebie często.- szturchnął ją delikatnie pyskiem, by zaraz skubnąć ją nieco zaczepnie w ganasz. :> Obił ogonem zadnie nogi unosząc przy tym łeb nieco wyżej. Zganaszował się ładnie, a zrobiwszy parę kroków w stronę partnerki przytknął swoje chrapy do jej delikatnych chrapek. Dmuchnął w nie parę razy ciepłym powietrzem.

[Hawkleya]

Czepiasz się i tyle !
- To dobrze. - skwitowała, szyję w łuk łabędzi formując, a nasadę ogona unosząc, dla lepszego efektu. - Jeszcze popadniesz w niepotrzebny samozachwyt. - albo ją zostawi, ale o tym nie wspomniała. Liznęła go po jednym nozdrzu, strzygąc przy tym uszami. - A gdzie byłeś, tak właściwie?

[Rouven]

- Postanowiłem udać się w pewne miejsce. Jednak niczego ważnego się nie dowiedziałem, a w gruncie rzeczy dużo straciłem.- ta, na przykład te chwile spędzone z córeczką, wychowywanie jej, praca w stadzie i bla bla bla długo można byłoby wymieniać. Zastrzygł uchem i jednym okiem zerknął gdzieś w bok, gdyż usłyszał cichy szelest. Ptak przeleciał zbyt nisko nad jednym z kościanych wzniesień i poruszył jakąś drobną czaszkę, która sturlała się trochę niżej. To go oczywiście lekko wytrąciło z równowagi. Hawk była dla niego najważniejsza. No i jeszcze córeczka rzecz jasna Nie mógł sobie pozwolić na jakąkolwiek krzywdę ich obojga. Jednak już mu się to nie udało w kwestii Rising Proudly. Chciałby to zapomnieć, ale czym by torturował swój umysł?

[Hawkleya]

Hawk już raz została zgwałcona przez Zakonnika, więc teraz trzymała się na baczności, mm.
- Wybacz.. - ziewnęła, kompletnie wycieńczona. - Mam za sobą długą podróż i.. - nie zdążyła dokończyć, bo usnęła, na stojąco. Przepraszam, nie mogę już wytrzymać ;<

[Rouven]

Którego? Kiedy? Tylko słówko, a już nie żyje >___<
- Rozumiem, rozumiem.- kiwnął głową mrużąc przy tym ciemne powieki. Kiedy zapadła w sen znów nie wiedzieć jak wyniósł ją do samotni .

/zt/

[Atrahasis]

Pojawiła się.

[Sheridan]

On także, chociaż starta kości nie wyglądała zachęcająco. Jedną z nich zwyczajnie złamał, stając na niej. Następnie podniósł wzrok na Atkę, bo tak jakoś wpadła mu w oko, o.

[Atrahasis]

Odwróciła się słysząc trzask łamanej prawdopodobnie piszczelowej kości.
Spojrzała na siwego Sheridana, wyglądał na jakiegoś zmartwionego.
-Sanato ...-zrobiła kilka kroków w jego kierunku i skubnęła zaczepnie w szyjsko.

[Sheridan]

- Sanato - odparł, bez wahania oddając karusce skubnięcie, z tą różnicą, że tuż za uchem. Zlustrował ją wzrokiem i prychnął przeciągle. Zmartwiony? Może trochę.